طراحان مد به عنوان هنرمندان، صنعتگران، و کارآفرینان یا کارمندان در صنعت مد لباس بلوچی
از آنجایی که مد یک «پدیده ترکیبی» است که از مرزهای انضباطی می گذرد و بخشی است که هم در زیبایی شناسی و هم در واقعیت فرآیندهای تولید پایه دارد، طراحان مد لباس بلوچی زنانه را می طلبد که دانش و مهارت های متنوعی داشته باشند: هنری و خلاقانه، فنی و صنایع دستی.
علاوه بر توانایی هایی مانند همکاری و تفکر ترکیبی همانطور که توسط آنجلا فین و کیم فریزر خلاصه شده است: “طراحی مد فقط ترسیم تصاویر زیبا نیست، بلکه یک فرآیند کامل است که ایده های طراحی مفهومی و فرآیندهای فنی را در چارچوب یک بازار هدف در بر می گیرد.
” همچنین اشاره شده است که برای تمرین پایداری و موفقیت از هر دو نقطه نظر خلاق و اقتصادی (برای «بقای» در بازار)، طراحان باید مهارت‌های متنوعی را ادغام کنند و صنایع دستی و پوشاک را با دانش علمی در مورد آن ترکیب کنند. مردم، فرهنگ، اطلاعات و جامعه» [18].
2.2. یادگیری مبتنی بر ارزش
بنابراین، یک آموزش طراحی مد به روز باید ماهیت پیچیده مد را منعکس کند. نیاز به توسعه برنامه هایی وجود دارد که طراحی را در چارچوب اقتصاد مبتنی بر دانش قرار دهد و درک عمیق تری از پیچیدگی جهان و ارتباط بین طراحی و سایر حوزه های زندگی ارائه دهد.
پائولا برتولا بر نیاز به حرکت از تمرکز «محصولات و طراح» به تأکید بر «ارزش ها و [فرایند] طراحی» در آموزش مد و تولید لباس لباس بلوچی زنانه مشکی، در رویکردی که باید چند رشته ای و مبتنی بر پروژه باشد، تأکید کرد.
تیمو ریسانن [34] پیشنهاد کرد که آموزش طراحی مد، به ویژه در جایی که به پایداری مربوط می شود، باید به عنوان توسعه رهبری تلقی شود. در این زمینه، رهبری به عنوان توانایی ایجاد و الهام بخشیدن به دیدگاه ها، الگوسازی و انگیزه دادن به رفتارها، ایجاد تغییرات مطلوب و الهام بخشیدن به همکاری درک می شود.
تغییر پارادایم مد باید موازی با تغییر پارادایم آموزش مد باشد، به ویژه از نظر تغییر به سمت یادگیری بازتابی [36].
2.3. گنجاندن مضامین مرتبط با پایداری در آموزش طراحی مد
پایداری محیطی و مسئولیت اجتماعی موضوعات مهمی هستند که نسبتاً اخیراً در آموزش طراحی مد در سطح آموزش عالی در پاسخ به نگرانی‌های محلی و جهانی فعلی معرفی شده‌اند.
در ابتدا، گنجاندن مضامین مد پایدار در فعالیت‌های آموزشی مدارس مد لباس لباس بلوچی در ایران و کشورهای آنگلوساکسون عمدتاً شامل پروژه‌های فردی و دوره‌های انتخابی و فوق برنامه بود.
این امر با گنجاندن مکرر چنین موضوعاتی در برنامه های درسی اجباری در مدارس مد در سراسر جهان (هم به عنوان دوره های مجزا و هم به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از دروس عمومی تر) و در برخی موارد (هر چند هنوز نسبتاً نادر) به دنبال شروع دوره های خاص پایدار بود.
برنامه های طراحی مد لباس لباس کردی مدگرا ابتکارات اساسی از این نوع، که در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000 توسعه یافت، با تعداد فزاینده ای از فعالیت ها در دو دهه گذشته ایران دنبال شد.
- منابع:
- تبلیغات:
